Een recept voor de handtekeninginkt van de oude meester
De liefde voor Rembrandt's kenmerkende ijzeren gal bruine inkt bracht kunstenaar Robert Haslach ertoe om te experimenteren met het brouwen van zijn eigen inkten om te zien hoe dicht hij bij het originele recept van de oude meester kon komen.
Geniet van het verhaal van Robert, en als je eikenhouten gallen in je nek van het bos hebt en zelf inkt maakt, breng dan de details van wat je leert terug! We willen het horen!
En of u nu uw eigen inkten maakt of niet, als u ervan houdt om een pen in uw hand te houden, is handschrift mogelijk de plek waar uw creativiteit u naar toe wil brengen. Begin nu met het verkennen van deze mooie en gemakkelijk te leren kalligrafiebenadering en creëer tonnen aandenkens in alle vormen met Happy Hand Lettering van Jen Wagner.
A Love of Rembrandt
Rembrandt lanceerde mijn ondernemingen in het zelf brouwen van inkt. Ik woon in een stad die een enorme rijkdom aan kunst biedt, maar ik kwam persoonlijk om laat in het leven te tekenen en schilderen. Als iemand die leert door te doen, wilde ik Rembrandt's rijke combinatie van lijnen en wasbeurten reproduceren in zijn tekeningen met bruine inkt en wilde ik zover gaan dat ik dezelfde materialen gebruikte als hij.
We weten nu niet welke tonen en tinten Rembrandt produceerde met zijn ijzeren galinkt, de standaard in Europa van de 5e tot de 19e eeuw. Tegenwoordig is het niet gemakkelijk te vinden en het is niet in de meeste kunstwinkels. Weinig eiken gallen zijn zelfs beschikbaar waar de meesten van ons wonen. Commerciële "sepia" -inkten variëren in kleur van roodachtig tot donkerbruin. Een tijd lang gebruikte ik Pitt donkere sepia # 175 van Faber Castell om het uiterlijk van Rembrandt's tekeningen te benaderen.
Vruchten vallen aan mijn voeten
Mijn thuisbrouwkans kwam in het najaar. Tijdens het wandelen met onze standaardpoedel, mijn eerste model, struikelde ik bijna over het nest lichtgroene ballen in ons park. Geen eiken gallen, dit was de vrucht van de Eastern Black Walnut (juglans nigra).
Deze inheemse soort groeit in oeverzones ten oosten van de Atlantische Oceaan, van het zuiden van Ontario tot Georgia en Florida en ten westen van de Mississippi. Pak een van zijn ronde bruin-groene vruchten en je gekleurde handen zullen getuigen van het gebruik ervan als een natuurlijke kleurstof, houtvlek en inkt.
Verzamel een emmer met die vruchten die bruin zijn geworden. Hoe donkerder de buitenste laag, hoe beter. Die steenvrucht is de bron van de kleurstof.
Bedek het fruit met water en breng aan de kook in een roestvrijstalen pot.
Laat indien nodig 4-6 uur water toevoegen.
Giet het bruine water door een kaasdoek.
Koel.
Span opnieuw.
Voeg een beetje ethylalcohol toe om schimmel- en schimmelgroei te bestrijden.
Voeg een beetje Arabische gom toe als bindmiddel.
Je hebt zojuist rijke bruine natuurlijke walnootinkt gemaakt. Ik experimenteerde met de inkt met een dippen en een aquarelpenseel op waterverfpapier. Laat het me weten als je nog vragen hebt over mijn versie van Rembrandt's bruine inkt.
Nog een van Rembrandt's inkten
Rembrandt maakte ook tekeningen met bister-inkt. Bistre-inkt wordt gemaakt door houtroet, wat tijdens zijn leven alledaags was en vaak rechtstreeks afkomstig was van houtgestookte schoorstenen, te combineren met water.
Het mengsel werd langzaam gedurende enkele uren ingekookt totdat het de juiste consistentie bereikte en het roet en water volledig waren gecombineerd. Het eindresultaat is een geelbruine, transparante inkt die niet de voorkeur had om te schrijven, maar die goed geschikt is voor tekeningen met wasbeurten.