Sinds we voor het laatst met acrylkunstenaar Steve Wilda spraken, is hij gekozen als een van de artiesten in de komende AcrylicWorks 4: Captivating Color van North Light Books! Een diepgaande blik op zijn geselecteerde schilderij, Honed to Imperfection, is hier te zien. Vandaag praten we met Wilda over zijn nieuwe werk en de kracht van het verticale schilderij.
Acrylartiest: Gefeliciteerd met je selectie voor het komende boek.
Steve Wilda: Het is altijd spannend om een acceptatiebrief te ontvangen. Honed to Imperfection gekozen voor publicatie in de AcrylicWorks 4 editie is fantastisch, ja. De North Light Books-serie biedt zoveel verschillende kunststijlen, van representatief tot abstractie.
AA: Welk advies heb je voor kunstenaars die voor het eerst in een competitie aan het werk gaan?
SW: Het is echt timing en chemie, meedoen aan wedstrijden, het juiste plaatje en het juiste jurylid. Kunstenaars moeten niet worden ontmoedigd als hun werk niet wordt geaccepteerd. Bedenk dat juried shows subjectief zijn en alleen de smaak van die jury. Wat in de ene tentoonstelling niet wordt geaccepteerd, kan in een andere een prijs winnen. Het belangrijkste is dat je het leuk vindt wat je hebt gemaakt.
AA: The Chosen One, nog een van je schilderijen met een verticale oriëntatie, vertoont zeker je kenmerkende stijl van zorgvuldige aandacht voor detail en een viering van oude dingen. Wat inspireerde het?
SW: Het is weer een voorbeeld van die onmiddellijke, flitsreactie en de wens om iets te schilderen wanneer je het voor het eerst ontdekt. De historische vereniging in mijn stad had de knoestige veer en de inktpot tentoongesteld. De echte veer was witter dus ik heb hem verouderd - ik moest er mijn stempel op drukken. Het concept evolueerde snel met een stapel veren, plus de gebarsten bril om een verhalend schilderij te maken. Ik elimineerde een van de lenzen volledig, waardoor de indruk werd gewekt dat het zicht van de eigenaar sterk was aangetast en was opgenomen in de inktpot - degene die het 'ergste' van het strooisel in de compositie was. De titel The Chosen One was zeker niet in mijn achterstand in het bewustzijn, zo leek het maar, ergens vandaan.