Acrylkunstenaar Angus Wilson deelt een stap voor stap voor lezers van Acrylkunstenaar en artiestennetwork.com. Wilson's gefragmenteerde en levendig gekleurde acrylwerk heeft een spontane uitstraling die een opzettelijke aanpak schuilt. Volg stap voor stap terwijl hij Fruits and Peruaanse lelies op blauw maakt.
Het najaar 2015 nummer van Acrylic Artist bevat 11 extra schilderijen van Wilson. Zoek het probleem op NorthLightShop.com en lees het artikel over de lange lengte en bekijk meer schilderijen met de levendige, gewaagde tinten die een visitekaartje zijn van Wilson's stillevenscreaties.
Stap voor stap
Stap 1 Ik begin met het tekenen van de contouren met houtskool of een waterverfpotlood. Een aquarelpotlood is een geweldig hulpmiddel bij acrylverf, omdat u de getekende lijnen kunt wegspoelen terwijl u schildert. De getekende Cloisonnism-contouren worden vervolgens met een klein penseel beschilderd. Deze beginfasen zijn van vitaal belang voor het succes van het schilderij. Een ongewoon aspect van mijn schilderijen is dat elk deel van het arrangement te zien is. Er zijn geen 'verloren en gevonden' elementen, die traditioneel de levensader zijn van de meeste schilderijen. Het definiëren van elk element in het schilderij vormt een enorme uitdaging en zowel zorgvuldige compositie als slimme kleurkeuzes zijn essentieel.
Stap 2 Ik plan zorgvuldig de kleuren van het uiteindelijke schilderij. Ik schilder vervolgens over het hele canvas met een grote kwast of schrob in de kleur met een papieren handdoek. Ik blokkeer kleuren die mijn onderschilder vormen. Veel kunstenaars gebruiken onder schilderen om het hele canvas te kleuren of een kleurthema of sfeer aan het schilderij te geven. Ik gebruik het onderschilderij echter om kleurreacties te creëren met wat er nog komt. Een groen tafelkleed kan bijvoorbeeld een rode onderlaag hebben om een sterke complimentkleur te creëren om ook te reageren. Acryl (indien dik gebruikt) is krachtig omdat elke verflaag sterk bovenop de laatste ligt. Wanneer ik later 'laatste' verflagen schilder, laat ik gebroken vlekken achter om de kleuren van het onderliggende schilderij te laten reageren met de uiteindelijke kleur. Het lijkt een beetje op onhandig pointillisme.
Stap 3 In deze fase ben ik begonnen met het opstellen van een aantal algemene definitieve kleuren. Ik wilde deze belangrijke kleurrelaties tot stand brengen, dus ik heb rond het canvas geschoten - het tafelkleed, de achtergrond, de ananas en het gebladerte hadden allemaal basiskleuren laten vallen.
Stap 4 Minder duidelijk om te zien, maar er is gewerkt met blanken; het begin van de Peruviaanse Lilly-bloemen. Ook de strook kleur onderaan de linkerrand is geverfd. Deze kleur fungeert als een goede overgangskleur tussen de belangrijkste blauwe en groene kleuren in het schilderij. Je zult merken dat er geen werk van voren naar achteren of van achteren naar voren werkt in mijn schilderij. Dit komt deels omdat de contouren van Cloisonnist overal werken mogelijk maken. Maar ik ben ook dol op het definiëren van vormen met negatief snijden, in tegenstelling tot het creëren van positieve vormen. Ik vind dat deze methode van objectbepaling altijd interessantere en dynamische vormen creëert.
Stap 5 Loof en sommige elementen op de voorgrond zijn grotendeels geverfd.
Stap 6 Nu zijn het tafelkleed en de laatste kleuren in het oker achtergordijn toegevoegd. Alle delen van het schilderij zijn nu bedekt. Na dit stadium is het echt een kwestie van het opruimen en verfijnen van delen van het schilderij die moeten worden aangepast of opnieuw moeten worden bekeken. Ondanks de initiële planning moet een kunstenaar altijd klaarstaan om te reageren en af te wijken van het oorspronkelijke plan als het schilderij het nodig heeft of met hen spreekt.
Stap 7 Er zijn een aantal subtiele kleine wijzigingen aangebracht. Het meest opvallend is dat sommige donkere Cloisonnistische lijnen zijn aangepast. Ook zijn op sommige gebieden kleuren geglazuurd (het vloerkleed en het tafelkleed). Bovendien worden een paar gebieden in de okerkleurige achtergrond opnieuw afgezwakt.