Leonardo Da Vinci's tekening, Hoofd van een engel, 1483. | ||
In een vorige post vertelde ik je over hoe ik besloot Leonardo Da Vinci voor mijn meester te nemen toen ik voor het eerst kunst serieus studeerde. Het kiezen van een meester betekent goed kijken naar geweldige kunst en geweldige kunstenaars, en de lessen leren die ze je kunnen leren. Maar ze kunnen je alleen leren wat je klaar bent om te leren. Toen ik serieus Da Vinci begon te bestuderen, was ik klaar om in zijn werk te zien; dat was de les die ik wilde leren.
Odillon Redons tekening, Cactus Man, 1881. | ||
Wat mij betreft, ik ben verliefd op zien, verliefd op echt en diep kijken naar het ding - een figuur, een object, een landschap - dat ik voor me zie. De wereld is een schatkamer van wonderen en ik heb altijd al een beeld willen kunnen maken van wat ik zie, zoals ik het zie. Er zijn grote kunstenaars voor wie nauwkeurigheid van fysieke weergave geen belangrijke zorg is - Odillon Redon, Gustave Moreau en Hieronymous Bosch, om er maar een paar te noemen. Maar dat is niet de richting waarin ik word getrokken en, vanwege de eigenaardigheden van hoe mijn hersenen werken, is lijn een bijzonder belangrijk hulpmiddel voor mij in mijn ambitie om te tekenen zoals ik zie.
Mijn levenstekening uit 2001. | |
Toen ik voor het eerst naar het werk van Da Vinci ging kijken, waren mijn eigen lijnen chaotisch. Ze gingen niet waar ik wilde dat ze gingen en ze maakten geen goed beeld van wat ik zag. In tegenstelling tot de onhandige lijnen in mijn figuurtekening, gleden de lijnen van Da Vinci over de randen van vormen, ze gracieus definiëren en oproepen. Ik bedacht een concept van de Perfect Line - een lijn die niet te gedetailleerd of te simpel is, de pure natuurlijn zelf. Deze perfecte lijn was zo volkomen afgestemd op het onderwerp dat alle sporen van de kunstenaar verdwenen. En voor mij had Da Vinci een perfecte lijn. Het is eigenlijk een mystiek idee dat je, net als het idee van de meester, iets geweldigs geeft om naar toe te worstelen.
Maar de randen van Da Vinci waren niet zijn enige perfecte lijnen. Zijn uitkomst, zo eenvoudig en suggestief, vertelde het verhaal van licht en donker in zijn vormen. Zowel de contouren als de schaduw in zijn tekening van het hoofd van een engel zijn moeiteloos en natuurlijk.
Mijn levenstekening uit 2011. | |