In het aprilnummer van The Artist's Magazine doorloopt Casey Baugh zijn schilderproces stap voor stap. Bekijk hieronder.
Nonchalant (olie, 20 × 16)
Ik schilder graag wat me fascineert en mensen staan nu bovenaan die lijst. Ik geloof echter dat het onderwerp slechts een klein aspect is van een solide, afgewerkt stuk en de hulp van andere elementen vereist, zoals compositie, verlichting, eenvoud van lijn, goede waarde en kleurbereiken, en weloverwogen textuur.
1. Potloodminiaturen
Ik begin elk schilderij met een concept of een setting die ik misschien heb gezien of bedacht. In de vroegste fasen neem ik de tijd om een aantal miniaturen in potlood op te maken. Op deze manier kan ik de hele compositie uitwerken door de potentiële scène te vereenvoudigen tot massa en lijn. Ik teken verschillende variaties tot men zich goed voelt. Soms werk ik dagenlang en haal ik mijn scène weg om te begrijpen waarom het precies werkt.
2. Kleine studie
Het verzorgen van het model, kledingkast en verlichting en het herschikken van de compositie kan weken duren. Dit is waarschijnlijk het moeilijkste deel van het proces voor mij, omdat er geen exacte wetenschap is. Als ik tevreden ben met de compositie en balans van de scène, maak ik een 5 x 4-inch schilderij om een gevoel voor de kleur te krijgen en te zien hoe het eruit zal zien in verf. Met dit eerste oefenstuk kan ik eventuele grote potentiële problemen oplossen voordat ik aan een grotere versie begin.
3. Groter onderzoek
Met mijn 16 × 12 onderzoeken - soms doe ik er meerdere - test ik effecten en kleuren in grotere mate en krijg ik een beter gevoel voor de compositie. Ik controleer ook referentiefoto's van de scène en het model op mijn computermonitor. Na het afronden van deze specifieke studie, vond ik dat het bijsnijden van de scène strakker moest zijn en dat het model direct naar de kijker moest kijken. Ook leek het grijze gebied linksonder een spiegelbeeld van linksboven, dus besloot ik het te verwijderen.
4. Onderschilderen
Ik begin meestal met het eigenlijke schilderen met een dunne, medium wassing van de algehele kleurharmonieën, niet anders dan wat je zou doen voor een aquarel. Voor dit stuk besloot ik uiteindelijk om een groter, 20 × 16 canvas te gebruiken, omdat het heel dicht bij de 16 × 12-verhoudingen van mijn studie lag, maar meer impact zou hebben. Ik spoelde in met mijn medium (een deel stand-olie, een deel damar vernis en vijf delen drievoudig gerectificeerde terpentijn) in een koele grijsblauwe toon om als achtergrond te dienen en de kleurharmonie voor de rest van het schilderij in te stellen.
5. De figuur voorstellen
Ik dook weer in mijn medium om de figuur te suggereren. Ik was voorzichtig om de fouten te vermijden die ik in de 16 × 12-versie had geïdentificeerd, terwijl ik de slagen die ik leuk vond uit het oefenstuk opnieuw maakte. Het was ook belangrijk voor mij om de randen zacht te houden in dit stadium, zodat ik er later niet door afgeleid zou worden. Ik wilde een frisse uitstraling behouden en tegelijkertijd de kleurplaatsing nauwkeurig houden.
6. De tekening corrigeren
Nadat ik in een grove blokkade was beland, kon ik een stap terug doen en een beter idee krijgen van hoe de veranderingen eruit zagen. Op dit moment breng ik de meeste van mijn laatste correcties aan de tekening als geheel aan en verplaats dingen indien nodig (de verf is nog steeds erg dun en gemakkelijk te manipuleren). Vanaf dit punt gebruik ik minder van het medium en begin ik de laatste slagen te maken met zwaardere verf.
7. Leggen in vormen
Na het opruwen van de meeste elementen, lag ik in vormen van waarde en kleur en bewerk ik de tekening tot een bijna voltooid stadium. Vervolgens ga ik over delen van de was met zwaardere verfstreken om de onderverf te verbeteren en alles samen te trekken. Ik begin ook na te denken over hoe ik het schilderij zou kunnen afmaken. Met dit stuk wilde ik zoveel mogelijk van de nieuwe block-in behouden, maar toch genoeg vertellen van het verhaal om het te laten werken.
8. Werken aan voltooiing
Met een bijna droge kwast heb ik meer wasbeurten en brede kleurstreken toegevoegd. Nadat ik aan het grotere onderzoek had gewerkt, had ik besloten om rechtsboven een warm donker toe te voegen om de compositie te versterken en het kleurbereik te verbreden. Ik weet dat ik klaar ben wanneer het resultaat een frisse combinatie van kleuren en lijnen is die mijn oorspronkelijke gevoel van opwinding overbrengen. Op dat moment heb ik mijn schilderij een aantal dagen uit het zicht gezet. Later trek ik het eruit om het objectiever te zien. Als het nog steeds goed voelt, teken ik het, net als voor Nonchalant (olie, 20 × 16).