van John Rutherford
Uitgeputte chirurg 2002, Conté en acryl, 17 x 21. Alle illustraties dit artikel collectie de kunstenaar. |
Door mijn benadering van het tekenen van figuren kan ik snel werken aan het vaststellen van zowel de lineaire contouren van de modelvorm als het toonpatroon van licht en schaduw. Om de toon te creëren, leg ik in een transparante was van acrylverf, die door de hele figuur als een tussenliggende huidtint fungeert. Een tweede ondoorzichtige wassing vestigt de verlichte zijde van de vorm. De voltooide tekeningen zijn complete kunstwerken, maar ze kunnen ook een basis vormen voor meer ontwikkelde schilderijen met olie of acryl.
Ik gebruik aardkleurige Conté-potloden (voornamelijk nr. 617) voor het tekenen van lijnen en schaduwen, omdat ze gemakkelijk vast te houden zijn en soepel over het papier bewegen. Ik vind het ook leuk dat ze scherpe lijnen of brede markeringen maken wanneer ze met een zandpad worden aangegeven, en ze zijn verkrijgbaar in verschillende huidskleuren. Omdat ik graag lange, vloeiende lijnen maak, houd ik de potloden naar het midden met mijn arm volledig uitgestrekt. Ik begin met het papier in een bijna verticale positie, waarbij ik meer druk uitoefen bij het tekenen van schaduwpartijen en minder druk bij het identificeren van details aan de lichte kant.
Ik werk op wit papier, omdat het gladde oppervlak de levendige, vloeiende lijnen mogelijk maakt die het geposeerde model beschrijven. Het is belangrijk dat het papier redelijk zwaar is om de wasbeurten van acrylverf te accepteren zonder te knikken.
Roker 2002, Conté en acryl, 17 x 16. |
Ik begin altijd met het tekenen van het hoofd van het model; het is de handigste meeteenheid voor het beoordelen van de verhoudingen van de rest van het lichaam. Ik houd het potlood recht voor me, ik sluit een oog en beweeg mijn duim omlaag over het potlood totdat het geslepen punt de bovenkant van het hoofd markeert en mijn miniatuur de onderkant markeert. Ik verplaats het potlood vervolgens naar beneden en over het lichaam van het model om de diepte en breedte van de vorm te evalueren. Een staande figuur kan bijvoorbeeld zes koppen lang en een tot twee koppen breed zijn, en een zittende of scheve figuur zou korter en breder zijn.
Door het hoofd als meeteenheid te gebruiken, kan ik de verhoudingen beoordelen, terwijl het analyseren van positieve en negatieve vormen me helpt de houding en het gebaar van het model nauwkeurig te beschrijven. Na jarenlange ervaring kan ik al deze beslissingen snel en algemeen maken. Ik ben net zo bezig met het maken van vloeiende, elegante lijnen als met het nauwkeurig beschrijven van de pose. Een stijve, exacte tekening is minder aantrekkelijk dan een levendige, suggestieve schets.
Een sterk licht op het model creëert verschillende schaduwpatronen die ik kan tekenen met de brede rand van het Conté-potlood, waarbij de schone delen van het papier de lichtere waarden suggereren. Wanneer ik klaar ben met het vaststellen van die patronen, neem ik het werk buiten de studio en besproei het oppervlak met een werkbaar fixeermiddel. Deze stap, die ik meestal doe wanneer het model een lange pauze neemt, zorgt ervoor dat de wasbeurten op de tekening de lijnen niet storen.
Gepensioneerd echtpaar 2002, Conté en acryl, 16 x 16. |
In een kleine container meng ik acrylglanzend medium met een kleine hoeveelheid gebrande sienna-acrylverf en breng het over de figuur aan om een algehele huidskleur te creëren. Hoe meer acrylverf ik gebruik, hoe roder de was wordt. Als een achtergrondtint de verlichte rand van de figuur kan helpen vaststellen, borstel ik dat ook in. Als de huidtint van het model er koeler uitziet, gebruik ik een wassing van gebrande uber als de huidtint. Bij het tekenen van een gekleed model, gebruik ik wassen van de lokale kleur om de algehele vorm van het shirt, de broek of andere kledingstukken te blokkeren.
Wanneer het model de pose hervat, voeg ik titanium witte acrylverf toe aan het glanzende mediummengsel en schilder de hoogtepunten. Het wit maakt de verf iets meer dekkend en koeler, en dat past goed bij de transparante, warme vleeskleur.
Op dit punt is de tekening voltooid, maar ik zou kunnen blijven werken met een volledig palet van kleuren bovenop deze eenvoudige waardeverklaring. Naar mijn ervaring is een nauwkeurige tekening de beste basis om een schilderij te maken, omdat de verhoudingen, gebaren en compositie zijn opgelost. Het maakt niet uit of het model na de pauzes van positie verandert, omdat de lijnen van de tekening zijn of haar pose al hebben vastgelegd
op het papier of canvas.
Het proces dat ik suggereer zorgt voor eenvoud en nauwkeurigheid in tekenen en schilderen. De verf gaat doelbewust door met de tekening. Het opstapelen van verf om een gebrek aan voorbereidende tekening te corrigeren, voegt daarentegen niet alleen tijd en dollars aan het proces toe, maar verhoogt ook de dekking van het oppervlak. Dat beperkt de glazuren en vermindert de levendigheid van de kunst, ongeacht het medium dat wordt gebruikt om de tonen vast te stellen.
Hier is een voorbeeld van hoe ik gebruik het hoofd van een figuur als eenheid van maat voor het beoordelen van de verhoudingen van het hele lichaam. Elk vierkant in het raster staat voor één eenheid. |
Liggende vrouw Naakt 2002, Conté en acryl, 15 x 20. |
Wanneer ik alleen in mijn studio werk, gebruik ik soms olieverf voor het wassen van kleur over de Conté-tekening, waarbij gebrande sienna of gebrande uber wordt gecombineerd met een traditioneel medium van vernis en minerale alcohol. In dat geval is het vooral belangrijk om het hele vel tekenpapier te besproeien met werkbaar fixeermiddel, zodat de olie uit de verf niet lekt en een vlek rondom de tekening vormt. Olieverf droogt duidelijk langzamer dan acryl en vereist het gebruik van oplosmiddelen die soms een hinderlijke geur veroorzaken. Om die redenen gebruiken mijn studenten acrylverf of andere in water oplosbare verf en neem ik acrylverf mee naar tekensessies waarin ik ruimte en de kosten van een model met andere kunstenaars deel.
Ik heb ook dezelfde techniek gebruikt met waterverf, gouache en caseïne - alle drie in water oplosbaar - en ze werken net zo goed als de acrylverf en geven een iets andere look aan de voltooide tekeningen. Welk medium u ook kiest, het is nuttig om de mengsels van verf, water en medium op een stuk tekenpapier te testen om te controleren of de was niet te dun of te ondoorzichtig is. Het moet transparant genoeg zijn om de Conté-lijnen duidelijk te laten doorschijnen, maar ondoorzichtig genoeg om een bevredigende huidtint te creëren.