De handen zijn de meest ingewikkelde zichtbare structuur van het menselijk lichaam. Niet alleen wonderen van ontwerp die complexe mechanische acties kunnen uitvoeren, ze hebben ook het griezelige vermogen om de kenmerken en emotionele toestanden van hun bezitters uit te drukken. Door naar iemands handen te kijken, kunt u dingen als leeftijd, ervaring, sociale status en zelfs stemming raden.
Definitieve kenmerken: Zowel in hun fysieke kenmerken als in de manier waarop ze worden vastgehouden, kunnen de handen veel over een onderwerp onthullen, zoals in dit portret van een ruige maar sierlijke Indiaan.
Daarom is het absoluut noodzakelijk voor portretkunstenaars om handen goed te tekenen. Niets is schadelijker voor een anders mooi geschilderd portret dan slecht getekende handen. Studenten en beginnende kunstenaars hebben de neiging om de studie van handen met minder enthousiasme te benaderen dan zaken als het hoofd of de romp, maar dat is een fout, en hier is waarom.
Anatomieregels
Sir Joshua Reynolds, 18e-eeuwse meesterportretist en president van de Royal Academy of Arts in Groot-Brittannië, benadrukte voortdurend het belang van het bestuderen van anatomie en liet zijn studenten niet doorgaan zonder het te weten. ? Als u de vorm en de structuur van het object kent dat u van binnenuit tekent of schildert, ? hij zei, "de buitenkant zal verrassend gemakkelijk zijn om aan te werken." Mijn eigen leraren noemden dit 'structurele verbeelding', en het is van vitaal belang voor alle representatieve kunstenaars.
Behalve waar mogelijk tekenen van live modellen (of een uitstapje maken naar het mortuarium), krijg je een goed geïllustreerd boek over menselijke anatomie voor kunstenaars. Kies er een met precieze informatie en een aanzienlijk gedeelte over handen, en maak van dit boek je bijbel tijdens het oefenen. U hoeft de exacte medische termen van elke spier of bot niet te onthouden, maar inzicht in de structuur, de belangrijkste verbindingen en de breekpunten is essentieel. Als oefening raad ik aan om alleen de botstructuur van de handen in een bepaald kunstwerk te tekenen voordat u naar uw definitieve versie gaat.
Zie de grote afbeelding
Begin bij het tekenen altijd met het licht schetsen van de hoofdvormen en ga dan geleidelijk over naar de kleinere vormen. Veel studenten maken de fout om zeer gedetailleerd werk te doen aan de ene vinger en vervolgens aan de andere, maar verliezen uiteindelijk het algemene karakter van het geheel, wat net zo belangrijk is. Vergeet niet dat we misschien vaker naar onze handen kijken dan iets anders in ons leven, en we weten heel goed hoe ze werken, dus het is van cruciaal belang dat alle afzonderlijke onderdelen goed samenwerken.
Kom binnen: er is geen betere voorbereiding op het tekenen van handen dan het kennen van hun anatomie. Deze studententekening toont een waardevolle oefening: alleen de botten tekenen voordat de hele tekening wordt weergegeven.
Besteed aandacht aan de verschillen tussen de handen van mannen en vrouwen, en van kinderen en ouderen, want deze zijn niet alleen de handen, maar ook de persoon. De typische losse huid en boniness van oudere handen geven ze een gemakkelijk zichtbare anatomie en interessante dramatische lijnen, meer nog dan de zachte, gladde handen van kinderen. Kortom, de lijnen en vormen van de handen van oudere mensen vertellen hun verhalen eerder. De handen van vrouwen lijken over het algemeen eleganter, dunner en met smallere palmgebieden en langere vingers dan die van mannen.
Oefening loont
Uiteindelijk is de beste strategie die u kunt gebruiken om deze vaardigheden te beheersen, oefenen, oefenen, oefenen. Schets uw eigen handen en die van uw vrienden en familie en plaats ze in verschillende lichtsituaties. Je bent misschien ook bekend met het kopiëren van het werk van de meesters als een trainingsoefening, maar het is vooral handig voor specifieke elementen van een foto, zoals de handen van een portretonderwerp. In het werk van kunstenaars als Sargent, Rembrandt, Michelangelo en Durer merk je dat hoewel ze allemaal dezelfde hoofdkenmerken hebben, de handen van elk onderwerp een eigen onnavolgbaar karakter hebben.