Mezzotint werd in 1642 uitgevonden door Ludwig von Siegen, een Duitse soldaat met verlof in Amsterdam. Het vermogen van het medium om subtiele tooneffecten weer te geven, maakte het bij uitstek geschikt voor het reproduceren van portretten geschilderd door beroemde kunstenaars. De creatie en verspreiding van mezzotintafdrukken, met name in Engeland, bracht een vitale industrie voort die een krachtig effect op de kunstgeschiedenis had. Mezzotints waren inderdaad het belangrijkste middel om over kunst te leren in koloniaal Amerika waar geen kunstboeken, kunstacademies of opgeleide kunstenaars waren om van te leren. De uitvinding van de fotografie maakte uiteindelijk de noodzaak om afbeeldingen handmatig te kopiëren overbodig en het medium raakte in de vergetelheid.
Tegenwoordig ervaart mezzotintgravure een virtuele renaissance als een kunstvorm voor originele expressie. Mezzotint is een tonaal graveerproces. In tegenstelling tot een gravure op de grond, waarbij zwarte lijnen op een witte achtergrond worden ingesneden, begint mezzotint met een zwarte achtergrond waarvan tonen worden afgeleid. Het is vergelijkbaar met beginnen met een vel papier, zwart gemaakt van houtskool, waarbij de afbeelding wordt "getekend" met een gum. In mezzotint wordt het papier vervangen door een koperen plaat en de zwarte achtergrond wordt gemaakt met behulp van een gereedschap dat een rocker wordt genoemd.
De rocker heeft een gebogen gekarteld mes dat heen en weer over het plaatoppervlak wordt geschud. Terwijl de tanden van het mes het koper prikken, ploegen ze kleine bramen op. Wanneer ze worden afgedrukt, houden deze bramen inkt vast. Door systematisch in vele richtingen over het gehele plaatoppervlak te schommelen, ontstaat een veld van bramen dat inkt overal vasthoudt en als een effen zwarte tint afdrukt. Variaties in dit proces kunnen de grond en het beeld doordringen met unieke texturen.
Om een afbeelding te maken, worden de bramen weggeschoren met een schraper of platgedrukt en gepolijst met een polijstmachine. Alleen door de ingegraven grond volledig te verwijderen, kan de plaat weer wit worden afgedrukt. Het veranderen van de grond in kleine stappen produceert subtiele gradaties en een breed scala aan grijstinten of halve tonen. In feite is het woord mezzotint afgeleid van het Italiaanse mezzo, voor de helft, en tinto, voor de toon.
Om een mezzotint af te drukken, wordt viskeuze inkt (gemaakt van gebrande lijnolie en pigment) over het hele plaatoppervlak gerold en in de grond gewreven. De overtollige inkt wordt vervolgens weggeveegd. Inkt kleeft aan de ongewijzigde bramen en veegt af in wisselende hoeveelheden waar de grond is geschraapt en gepolijst.